Mike Dormer wyjeżdża z Londynu do małego nadmorskiego miasteczka w Australii, by nadzorować budowę ekskluzywnego hotelu. Spodziewa się, że będzie to rutynowe przedsięwzięcie, kolejny szczebel korporacyjnej kariery. Staje się jednak inaczej. Srebrna Zatoka nie jest zwyczajnym kurortem. W ekscentrycznym, choć podupadłym hotelu mieszkają trzy niezwykłe kobiety: tajemnicza sterniczka Liza McCullen, jej dziesięcioletnia córka oraz ciotka Kathleen - legendarna poławiaczka rekinów. Podobnie, jak reszta mieszkańców zrobią wszystko, by plany Mikeĺa nie doszły do skutku. Zderzenie światów Mike'a i Lizy sprawia, że sytuacja w kurorcie wymyka się spod kontroli. Sprawy przybierają dramatyczny obrót. Delfiny, orki, a także kobiety McCullen stają przed niebezpieczeństwem, którego nikt nie był w stanie przewidzieć.

Z dudniącym sercem zerwałam się z krzesła. Zgromadzeni wokół domu goście wyglądali niczym rozmazany obraz na ogromnym poliekranie. Ci, którzy stali najbliżej zespołu, spacerowali, gawędzili i jedli, niepomni na rozgrywającą się w lesie tragedię. Ci po stronie zrujnowanej stodoły zamarli w bezruchu i z otwartymi ustami spoglądali w kierunku, z którego dobiegał wrzask. Lawirując pomiędzy krzesłami, stołami i ludźmi, pognałam w stronę lasu, słysząc, jak Katy i pozostali niemalże depczą mi po piętach. Boyd nigdy nie skrzywdził żadnego dziecka, co najwyżej mógł na nie warczeć. Ale było gorąco, a on był podekscytowany. Czy to możliwe, że któreś z dzieci sprowokowało go lub rozdrażniło? Czy Boyd rzucił się na któreś z nich? Słodki Jezu. Oczyma wyobraźni zobaczyłam ciała ofiar rozszarpanych przez zwierzęta. Widziałam ziejące pustką kratery rozerwanego mięsa i zwisające z głów płaty oderwanej skóry. Ogarnął mnie strach. Mijając stodołę, zobaczyłam przejście między drzewami i zbiegłam z opadającej w dół piaszczystej ścieżki. Gałęzie i liście szarpały mi włosy, drapiąc skórę na rękach i nogach. Wrzaski stały się jeszcze bardziej przeraźliwe i donośne. Nie ustawały nawet na chwilę, łącząc się w makabryczne crescendo lęku i paniki.Biegłam dalej. Nagle krzyki ustały, jednak cisza, która po nich nastąpiła, była jeszcze bardziej przerażająca. Słyszałam jedynie ujadanie Boyda, wciąż tak samo oszalałe i bezlitosne. Poczułam spływające po twarzy krople zimnego potu. Chwilę później zauważyłam trójkę dzieci zbitych w gromadkę za ogromnym żywopłotem. Przez szparę w liściach dojrzałam tulące się do siebie dwie dziewczynki. Trzecie z dzieci, chłopiec, trzymało rękę na ramieniu dziewczynki w koszulce Bible Girl. On i jego młodsza towarzyszka patrzyli na Boyda, a ich niewinne twarze zniekształcała fascynacja zmieszana z obrzydzeniem. Starsza dziewczynka w koszulce Bible Girl miała zamknięte oczy, do których przyciskała dodatkowo zaciśnięte piąstki. Od czasu do czasu jej drobna pierś unosiła się spazmatycznym łkaniem. Na drugim końcu żywopłotu zauważyłam Boyda. Pies to rzucał się do przodu, to odskakiwał, za każdym razem kłapiąc zębami, jak gdyby chciał pochwycić coś, co leżało na ziemi. Co kilka sekund zwracał pysk ku górze, wydając z siebie serię piskliwych szczeknięć. Sierść miał zjeżoną, przez co przypominał wielkiego rudobrązowego wilka... (fr. książki).

Will, egzorcysta, poskromiciel duchów zmarłych staje przed najtrudniejszym wyborem w swoim życiu, kiedy nawiedza go dziewczyna z plamami krwi na bluzce i proponuje grę w prawdę i wyzwanie...